చెప్పినంతపని నేజేయగలవాడనింతే
అప్పటి నపరాధమా ఆదరించవలదా ||
నీ యాజ్గ్య దేహము నేమోచితి నింతే
యీయెడ విగ్యానమేల యియ్యవయ్యా
వేయి వేలై వేగుదాక వెట్టిసేసి సొలసితి
వోయయ్య కొంతైన వూరడించవలదా ||
నీవు సేసే కర్మము నేజేయువాడ నింతె
యీవల నానంద సిఖమియ్యవయ్యా
కోవురమై వెంట వెంట గొలిచిన బంట్లకు
టవుల గొంత వదైనా దప్పిదీర్చ వలదా ||
మతిలో శ్రీవేంకటేశ మనికయినవాడ నింతే
తతి నా ఫటుకు దయదలచ వయ్య
వెతదీర బాలార్చి పెడ్డువెట్టదగదా ||
cheppinaMtapani nEjEyagalavADaniMtE
appaTi naparAdhamA AdariMchavaladA ||
nI yAjgya dEhamu nEmOchiti niMtE
yIyeDa vigyAnamEla yiyyavayyA
vEyi vElai vEgudAka veTTisEsi solasiti
vOyayya koMtaina vUraDiMchavaladA ||
nIvu sEsE karmamu nEjEyuvADa niMte
yIvala nAnaMda sikhamiyyavayyA
kOvuramai veMTa veMTa golichina baMTlaku
Tavula goMta vadainA dappidIrcha valadA ||
matilO SrIvEMkaTESa manikayinavADa niMtE
tati nA PaTuku dayadalacha vayya
vetadIra bAlArchi peDDuveTTadagadA ||
