ప|| సర్వాంతరాత్ముడవు శరణాగతుడ నేను | సర్వాపరాధినైతి చాలుజాలునయ్యా ||
చ|| వూరకున్నజీవునికి వొక్కొక్క స్వతంత్రమిచ్చి | కోరేటియపరాధాలు కొన్ని వేసి |
నేరకుంటే నరకము నేరిచితే స్వర్గమంటూ | దూరువేసేవింతేకాక దోషమెవ్వరిదయ్యా ||
చ|| మనసు చూడవలసి మాయలు నీవే కప్పి | జనులకు విషయాలు చవులుచూపి |
కనుగొంటే మోక్షమిచ్చి కానకుంటె కర్మమిచ్చి | ఘనము సేసేవిందు కర్తలెవ్వరయ్యా ||
చ|| వున్నారు ప్రాణులెల్లా నొక్కనీగర్భములోనే | కన్నకన్న భ్రమతలే కల్పించి |
యిన్నిటా శ్రీవేంకటేశ యేలితివి మమ్ము నిట్టె | నిన్ను నన్ను నెంచుకుంటే నీకే తెలియునయ్యా ||
pa|| sarvAMtarAtmuDavu SaraNAgatuDa nEnu | sarvAparAdhinaiti cAlujAlunayyA ||
ca|| vUrakunnajIvuniki vokkokka svataMtramicci | kOrETiyaparAdhAlu konni vEsi |
nErakuMTE narakamu nEricitE svargamaMTU | dUruvEsEviMtEkAka dOShamevvaridayyA ||
ca|| manasu cUDavalasi mAyalu nIvE kappi | janulaku viShayAlu cavulucUpi |
kanugoMTE mOkShamicci kAnakuMTe karmamicci | Ganamu sEsEviMdu kartalevvarayyA ||
ca|| vunnAru prANulellA nokkanIgarBamulOnE | kannakanna BramatalE kalpiMci |
yinniTA SrIvEMkaTESa yElitivi mammu niTTe | ninnu nannu neMcukuMTE nIkE teliyunayyA ||
