ఎటువంటి మోహమో ఏట్టి తమకమో గాని
తటుకునను దేహమంతయు మరచె చెలియ
పలుకుతేనెల కొసరి పసిడి కిన్నెర మీటి
పలుచనెలుగున నిన్ను పాడిపాడి
కలికి కన్నీరు బంగారు పయ్యెద నొలుక
తలయూచి తనలోనె తలవంచు చెలియ
పడతి నీవును తాను పవళించు పరపుపై
పొడము పరితాపమున పొరలి పొరలి
జడిగొన్న జవ్వాది జారు చెమటల దోగి
ఉడుకు నూరుపుల నుసురుసురాయె చెలియ
తావిజల్లేడి మోముదమ్మి కడు వికసించె
లో వెలితి నవ్వులను లోగి లోగి
శ్రీ వేంకటేశ లక్ష్మీకాంత నినుగలసి
ఈ వైభవము లందె ఇదివో చెలియ
eTuvaMTi mOhamO ETTi tamakamO gAni
taTukunanu dEhamaMtayu marache cheliya
palukutEnela kosari pasiDi kinnera mITi
paluchaneluguna ninnu pADipADi
kaliki kannIru baMgAru payyeda noluka
talayUchi tanalOne talavaMchu cheliya
paDati nIvunu tAnu pavaLiMchu parapupai
poDamu paritApamuna porali porali
jaDigonna javvAdi jAru chemaTala dOgi
uDuku nUrupula nusurusurAye cheliya
tAvijallEDi mOmudammi kaDu vikasiMche
lO veliti navvulanu lOgi lOgi
SrI vEMkaTESa lakshmIkAMta ninugalasi
I vaibhavamu laMde idivO cheliya
