ఎంత వనికోకాని యెఋగనేను
చెంతనే తెలుసుకో నేజెప్పితి నీ సుద్దులు ||
వదలే జారు దురుము వైపుగా ముడుచు కొంటా
కదలు గన్నుల చూపు కాడి పారగా
మదమువలెనే పెంజెమటలు చెక్కులగార
వెదకీ నెవ్వతో నిన్ను వీదుల వీదులను ||
అడచి చన్నులపై బయ్యద బిగిఇంచుకొంటా
కడలేని నిట్టూర్పులు కడుమగాను
తడబడ బెదవుల తమ్మబేంట్లు రాలగా
అడిగీ నీ వున్నచోటు అంగనల నెల్లాను ||
వుక్కుమీరి కరముల వొడిమీద బెట్టుకొని
మిక్కిలి నీ కాపెపొందు మీ దెత్తగా
ఇక్కడ శ్రీవేంకటేశ యిటు నన్ను గూడేవు
చొక్కుచు నీ మేడ దిక్కే చూచీ దానదివో ||
eMta vanikOkAni yeRuganEnu
cheMtanE telusukO nEjeppiti nI suddulu ||
vadalE jAru durumu vaipugA muDuchu koMTA
kadalu gannula chUpu kADi pAragA
madamuvalenE peMjemaTalu chekkulagAra
vedakI nevvatO ninnu vIdula vIdulanu ||
aDachi channulapai bayyada bigiiMchukoMTA
kaDalEni niTTUrpulu kaDumagAnu
taDabaDa bedavula tammabEMTlu rAlagA
aDigI nI vunnachOTu aMganala nellAnu ||
vukkumIri karamula voDimIda beTTukoni
mikkili nI kApepoMdu mI dettagA
ikkaDa SrIvEMkaTESa yiTu nannu gUDEvu
chokkuchu nI mEDa dikkE chUchI dAnadivO ||
