ఎవ్వరుగలరమ్మా యిక నాకు
నెవ్వగలలో జిత్తము నెలకొన్నదిపుడు ||
మనసుకోరిక దీని మానిపెదనంటినా
వొనగూడి మనసు నావొదలేదు
పెనగి తమకము వాపెదనంటినా మేన
అనయము వెరపు దానై యున్నధివుడు ||
చింత తాలిముల ముంచెదనంటినా మేన
సంతావముల సేయ జలపట్టెను
అంతరంగము నాది యంటినా నెవున
సంతతము నాతడే జట్టిగొనెనిపుడు ||
సింగారపు మెను నా చేతికి లోనంటినా
అంగవించి పరవశమై యున్నది
యింగితమెరిగి వేంకటేశుడు నాకంటినా
కంగినన్ను గారించి కలసెనిపుడు ||
evvarugalarammA yika nAku
nevvagalalO jittamu nelakonnadipuDu ||
manasukOrika dIni mAnipedanaMTinA
vonagUDi manasu nAvodalEdu
penagi tamakamu vApedanaMTinA mEna
anayamu verapu dAnai yunnadhivuDu ||
chiMta tAlimula muMchedanaMTinA mEna
saMtAvamula sEya jalapaTTenu
aMtaraMgamu nAdi yaMTinA nevuna
saMtatamu nAtaDE jaTTigonenipuDu ||
siMgArapu menu nA chEtiki lOnaMTinA
aMgaviMchi paravaSamai yunnadi
yiMgitamerigi vEMkaTESuDu nAkaMTinA
kaMginannu gAriMchi kalasenipuDu ||
