కాంతల మానమనేటి కరవటాలకు దిగె
మంతనాన జీవుడనే మంచిమరకాడు ||
అరిది సంసారమనే యంబుధిలోన దిరిగి
వురుగతి దేహిపుటోడ మీద
సరి బాపుణ్యముల సరకులు నించుకొని
దరిచేరెజీవుడనే తల మరకాడు ||
కడలేని నిట్టూర్పు గాలి విసరగాను
జడియు గోరికలనె చాపలెత్తి
అడి బరవుగ మాయ అందునిండా నించుకొని
యెడ తాకె జీవుడనే యీమరకాడు ||
అలర శ్రీవేంకటేశుడనియేటి మాలిమి
నలుదిక్కులకు నోడ నడపగాను
ములిగె ధర్మార్ధకామ మోఖ్శ ధనము గదించి
పలుమాఋ జీవుడనే బలుమరకాడు ||
kAMtala mAnamanETi karavaTAlaku dige
maMtanAna jIvuDanE maMchimarakADu ||
aridi saMsAramanE yaMbudhilOna dirigi
vurugati dEhipuTODa mIda
sari bApuNyamula sarakulu niMchukoni
darichErejIvuDanE tala marakADu ||
kaDalEni niTTUrpu gAli visaragAnu
jaDiyu gOrikalane chApaletti
aDi baravuga mAya aMduniMDA niMchukoni
yeDa tAke jIvuDanE yImarakADu ||
alara SrIvEMkaTESuDaniyETi mAlimi
naludikkulaku nODa naDapagAnu
mulige dharmArdhakAma mOKsha dhanamu gadiMchi
palumARu jIvuDanE balumarakADu ||
