ప|| మరుడు సేసిన మాయ మగలకు నాండ్లకు | విరసాలు పుట్టవు వేడుకే కాని ||
చ|| యెంత దూరి మాటాడినా యింపులయ్యే వుండుగాని | పంతము రేగ దింతిపై బతికి |
పొంత నుండి సారె బొమ్మల జంకించినాను | వింతలు దోచవు మరి వేడుకే గాని ||
చ|| చలపట్టి సరసము జరయుచు నాడినాను | అలయిక పుట్టదు దేహమునకును |
పెలుచుదనాన మరి పెనగులా టాడినాను | వెలయ వేసట గాదు వేడుకే కాని ||
చ|| మిన్నక కొసరి మందెమేళ మెంత సేసినాను | అన్నిటాలోలో నెగ్గులై మించవు |
యెన్నగ శ్రీ వేంకటేశుడే నలమేలు మంగను | విన్నప్పుడే కూడె మాకు వేడుకలె కాని ||
pa|| maruDu sEsina mAya magalaku nAMDlaku | virasAlu puTTavu vEDukE kAni ||
ca|| yeMta dUri mATADinA yiMpulayyE vuMDugAni | paMtamu rEga diMtipai batiki |
poMta nuMDi sAre bommala jaMkiMcinAnu | viMtalu dOcavu mari vEDukE gAni ||
ca|| calapaTTi sarasamu jarayucu nADinAnu | alayika puTTadu dEhamunakunu |
pelucudanAna mari penagulA TADinAnu | velaya vEsaTa gAdu vEDukE kAni ||
ca|| minnaka kosari maMdemELa meMta sEsinAnu | anniTAlOlO neggulai miMcavu |
yennaga SrI vEMkaTESuDE nalamElu maMganu | vinnappuDE kUDe mAku vEDukale kAni ||
