విడువవిడువనింక విష్ణుడ నీపాదములు
కడగి సంసారవార్థి కడుముంచుకొనిన
పరమాత్మ నీవెందో పరాకైయున్నాను
పరగ నన్నింద్రియాలు పరచినాను
ధరణిపై చెలరేగి తనువు వేసరినాను
దురితాలు నలువంక( దొడికి తీసినను
పుట్టుగు లిట్టె రానీ భువి లేక మాననీ
వట్టి ముదిమైన రానీ వయసే రానీ
చుట్టుకొన్నబంధములు చూడనీ వీడనీ
నెట్టుకొన్నయంతరాత్మ నీకు నాకుబోదు
యీదేహమే యయిన ఇక నొకటైనాను
కాదు గూడదని ముక్తి కడకేగినా
శ్రీదేవుడవైన శ్రీవేంకటేశ నీకు
సోదించి నీశరణమే చొచ్చితి నేనికను
viDuvaviDuvaniMka vishNuDa nIpAdamulu
kaDagi saMsAravArthi kaDumuMchukonina
paramAtma nIveMdO parAkaiyunnAnu
paraga nanniMdriyAlu parachinAnu
dharaNipai chelarEgi tanuvu vEsarinAnu
duritAlu naluvaMka( doDiki tIsinanu
puTTugu liTTe rAnI bhuvi lEka mAnanI
vaTTi mudimaina rAnI vayasE rAnI
chuTTukonnabaMdhamulu chUDanI vIDanI
neTTukonnayaMtarAtma nIku nAkubOdu
yIdEhamE yayina ika nokaTainAnu
kAdu gUDadani mukti kaDakEginA
SrIdEvuDavaina SrIvEMkaTESa nIku
sOdiMchi nISaraNamE chochchiti nEnikanu
