నందగోపనందనుడే నాటిబాలుడు
ఇందునేడె రేపల్లె నేచి పెరిగెను
పువ్వువంటి మఱ్ఱియాకు పొత్తిఁబవళించనేర్చె
యెవ్వడోకాని తొల్లె యీబాలుడు
మువ్వంక వేదములను ముద్దుమాటలాడనేర్చె
యెవ్వరూ కొంతనేర్ప నేటికే వీనికి
తప్పుటడుగు లిడగనేర్చె ధరణియందు నాకసమున
నెప్పుగా రసాతలమున నొంటి తొల్లియో
రెప్పలెత్తి చూడనేర్చె రేసీఁజెంద్రునందు పగలు
గొప్పసూర్యునందు నింకఁ గొత్త నేర్పనేటికే
మంచివెన్నబువ్వ లిపుడు మలసి యారగించనేర్చె
నంచితముగ శ్రీవేంకటాద్రి మీదను
యెంచి యప్పలప్పలనుచు యెనసి కాగిలించనేర్చె
దించరానివురము మీద దివ్యకాంతను
naMdagOpanaMdanuDE nATibAluDu
iMdunEDe rEpalle nEchi perigenu
puvvuvaMTi ma~r~riyAku potti@MbavaLiMchanErche
yevvaDOkAni tolle yIbAluDu
muvvaMka vEdamulanu muddumATalADanErche
yevvarU koMtanErpa nETikE vIniki
tappuTaDugu liDaganErche dharaNiyaMdu nAkasamuna
neppugA rasAtalamuna noMTi tolliyO
reppaletti chUDanErche rEsI@MjeMdrunaMdu pagalu
goppasUryunaMdu niMka@M gotta nErpanETikE
maMchivennabuvva lipuDu malasi yAragiMchanErche
naMchitamuga SrIvEMkaTAdri mIdanu
yeMchi yappalappalanuchu yenasi kAgiliMchanErche
diMcharAnivuramu mIda divyakAMtanu
